|
Hitler chciał namówić Polaków do wspólnego ataku na Sowiety
|
|

Obawy, że światu zagraża Trzecia Wojna Światowa, szerzą się z powodu zdarzeń na Bliskim Wschodzie i prezydent George W. Bush jest uważny przez wielu, za potencjalnego Nerona naszych czasów, jako człowiek uwikłany w megalomańskie plany neokonserwatystów, obrońców monopolu nuklearnego Izraela na Bliskim Wschodzie. Niemiłosierna masakra Libanu i próbowanie nowych śmiercionośnych broni na mieszkańcach tego kraju, przez wojska Izraela, przygnębiają wielu ludzi, bezsilnie patrzących na te okrucieństwa.
Dziś wobec zbliżającej się 1go września, 2006, sześćdziesiątej siódmej rocznicy początku Drugiej Wojny Światowej, warto wspomnieć, jak ważną i mało znaną rolę odegrała Polska, decydując się na walkę w obronie własnej niepodległości. Polska dwa razy w dwudziestym wieku odegrała kluczową rolę w walce przeciwko szerzeniu tyrtanji na świecie.
Pierwszy raz stało się to kiedy Polacy w 1920tym roku zatrzymali pochód Lenina na zachód i wniemożliwili mu połączenie się z komunistami w Niemczech i w zachodniej Europie w celu rozpętania rewolucji. Lenin wierzył w rewolucję światową i za każdym razem, kiedy dowiadywał się o strajkach robotników na zachodzie, myślał że to już był początek rewolucji światowej proletarjatu.
Żydzi często nazywają Hitlera „geniuszem zła,” w rzeczywistości był on nieukiem pozbawionym sumienia, który miał wrodzony talent demagoga i aspiacje artysty malarza. Kiedy Hitler pisał swój program „Main Kampf,” na celi więziennej w Landsbergu w Bawarii, to szybko zorientował się, że nie wie co ma pisać. Wtedy uzyskał pomoc w postaci ośmiu dwugodzinnych wykładów profesora geopolityki i redaktora „Geopolitische Zeitung,” generała majora Karl’a Haushoffer’a, który mu wytłumaczył, że plan skolonizowania Rosji przez Niemcy, za pomocą zwycięstwa w pierwszej wojnie światowej, nie udał się, głównie z powodu braku wystarczającej ilości żołnierzy. (Chodziło o plan generała Alfreda Schliessen’a, który przewidywał szybkie zwycięstwo nad Fancją, jak to się stało w 1871 roku, a następnie kilkuletni okres podboju i obrócenia Rosji w niemiecki teren kolonialny.)
W obliczu dominacji Żydów nad Republiką Wiemarską, po śmierci prezydenta Hindenburga, armia niemiecka wyznaczyła na kanclerza Adolfa Hitlera, który, jak widomo, był przeciwny dominacji Żydów w Niemczech, a jednocześnie jako nieuk, wydawał się być łatwy do manipulowania przez wojsko. W czasie wojny Hitler służył w kompanii wojsk pruskich dowodzonej przez porucznika Polaka, nazwiskiem Kułak i po wojnie był pełen podziwu dla zwycięstwa Polaków nad Sowietami w 1920 roku.
Już w 1934 roku, na przyjęciu w Berlinie polskiej drużyny je?dzieckiej i szermierczej, szef sztabu niemieckiego, wydał przyjęcie i wnósł toast „za wspólną wyprawę przeciwko Rosji” sprzymierzonych wojsk niemiecko-polskich. Porucznik (dziś generał brygady, mieszkający w Warszawie) Michał Gutowski, nie chciał uszom wierzyć, ale nie było wątpliwości, że taki toast został wzniesiony.
Dalszy ciąg sprawy stusunków niemiecko-polskich opisał polski ambasador w Berlinie, Józef Lipski, w książce wydanej po angielsku, pod tytułem „Diplomat in Berlin, 1933-39.” Już 5go sierpnia, 1935 roku Hitler zadeklarował, że dobre stosunki z Polską bardzo ważne dla Niemiec, ponieważ rząd niemiecki proponuje przymierze anty-rosyjskie, bliską współpracę wojskową, pakt sił powietrznych, etc. Był to zupełny zwrot od polityki Republiki Wajmarskiej, która bojkotowała Polskę ekonomicznie. Co więcej 31 sierpnia, 1936 Niemcy uiściły w złocie znaczną część zaległości, za tranzyt przez Pomorze do Prus Wschodnich i Hitler oświadczył, że opłaty te należą do spraw czysto finansowych, a nie politycznych. Kilka miesięcy póżniej, 25go listopada, 1936, Niemcy i Japonia zawarły pakt anty-kominternowski przeciwko Rosji Sowieckiej.
Konsultacje niemiecko-japońskie odbyły się 13go sierpnia, 1937, w celu dokonania nacisku na Polskę, żeby przystąpiła do anty-sowieckiego paktu. Generał Sawada reprezentował Japonię i sugerował, żeby z jednej strony dokonać gestu przyjażni wobec Polaków i wyciszyć anty-polskie wystąpienia mniejszości niemieckiej w Polsce, a z drugiej strony postraszyć Polskę okupacją portu Kłajpeda na Litwie (co faktycznie stało się w marcu 1939). Marszałek Herman Goering miał przekonać Polaków do przystąpienia do paktu antykominternowskiego, w czasie jego wielokrotnych polowań w Polsce w Białowieży.
Włochy przystąpiły do paktu anty-kominternowskiego 6go listopada, 1937roku, i wtedy podkreślano wielkie znaczenie pozyskania przystąpienia Polski do tegoż paktu. Trzy dni póżniej minister Józef Beck dyplomatycznie wykręcił się od odpowiedzi. Następnego dnia, 10go listopada, ambasadorowie Polski i Niemiec przy Quirinal’e dyskutowali sprawę tego paktu. (Dyplomacja Watykanu wówczas uważała Sowiety za gro?niejszego wroga niż Niemcy.) Włochy wystąpiły z oficjalną propozycją przystąpienia do paktu anty-kominternowskiego Polski, Hiszpanii i Brazylji w dniu 12go stycznia, 1938 roku.
Niemiecki minister von Ribbentrop rozpoczął intensywną kampanię uzyskania zgody Polski do przystąpienia do antykominternowskiego paktu 4go lutego, 1938 roku. Podczas konferencji 31go marca, 1938, Niemcy napierali na Polaków, żeby szybko przystąpili do paktu anty-sowieckiego, zwłaszcza że armia sowiecka była wyczerpana czystką, w której rozstrzelano około 45,000 oficerów sowieckich.
W czasie kryzysu Czechosłowacji, 27go września, 1938, Niemcy zapytali o polskie stanowisko w sprawie przystąpienia do paktu. Tydzień pó?niej, 24 pażdziernika, 1938 Niemcy zaoferowały Polsce ogólne rozwiązanie wszystkich spraw spornych, w ramach paktu anty-pkominternowskiego. Trzy miesiące pó?niej, 26go stycznia, 1939 roku w czasie wizyty w Polsce, minister von Ribbentrop dostał oficjalną odmowę Polski w sprawie przystąpienia Polski do anty-sowieckiego paktu.
Polska działa w obronie swej niepodległości i nie chciała bliskich powiązań ani z Hitlerem ani ze Stalinem. Józef Beck wybrał taki moment na odmowę przystąpienia Polski do paktu, w którym już były daleko posunięte działania wojenne Japończyków przeciwko Rosji Sowieckiej, tak że anty-polskie porozumienie Hitlera ze Stalinem, musiało oznaczać zdradę przez Niemcy, paktu niemiecko-japońskiego.
Szef wywiadu niemieckiego admirał Canaris miał powidzieć, że odmowa polski zagraża Niemcom klęską, bo po niemieckiej stronie znowu zabraknie żołnierzy, tak jak to się stało w Pierwszej Wojnie Światowej, zwłaszcza że niemiecka zdrada Japonii oznacza stratę połowy sił, na które Hitler liczył. Mianowicie w dodatku do 220 dywizji niemieckich, miało iść na Rosję 200 dywizji japońskich, 100 polskich dywizji (trzy i pól miliona Polaków czyli 10% ludnośći) oraz 80 dywizji innych państw członkowskich paktu anty-kominternowskiego – sumie 600 dywizji. Połowa z tych dywizji odpadła w wyniku odmowy Polski przystąpienia do paktu, tak że faktycznie do końca wojny Niemcom brakowało milion żołnierzy na foncie, ponieważ Japończycy wkrótce zaprzestali walk przeciwko Sowietom
W czasie krwawej bitwy Japończyków przeciwko Sowietom, pod Kalkhim-Gol, nad rzeką Kalką, Hitler wydał rozkaz 22 sierpnia, 1939 masowego mordowania etnicznych Polaków, w sposób tak brutalny, w jaki nigdy o Żydach nie pisał. Następnego dnia 23 sierpnia, 1939, sowiecko-niemiecki pakt o nieagresji został podpisany w Moskwie i natychmiast pakt ten był zaprotestowany w Berlinie przez Japonię, jako zdrada paktu anty-kominternowskigo między Niemcami i Japonią. Wtedy Japonia rozpoczęła rokowania o zawieszenie broni z Rosją. Pakt zawieszenia broni został podpisany przez Japonię i Sowiety 15go września 1939 roku, wszedł w życie 16go września i 17go wrzśnia 1939 niewdzięczni Sowieci rozpoczęli inwazję Polski.
Polska swoją odmową uratowała Rosję od katastrofy. Sowiety osłabione wcześniejszą czystką w armii, w 1939 roku miały pod bronią tylko 170 dywizji, przeciwko potencjalnym 600 dywizjom paktu anty-kominternowskiego. Oznaczło to katastrofalną klęskę Sowietów i dawało szanse Hitlerowi, naprzód zdominować pola ropy naftowej w Rosji i na Bliskim Wschodzie, a następnie sięgnąć po hegemonię nad światem, bez uprzedniej walki z Francją lub Anglją.
Często jest powtarzany nonsens, że Druga Wojna Światowa była spowdowana kłutnią o korytarz gdański, podczas gdy faktycznie Polska zniszczyła Hitlerowi szansę na skolonizowanie terenu Sowietów i zdominowanie świata tak, jak to o tym Niemcy marzyli zaczynając Pierwszą Wojnę światową.
Z dyskusji na tematem „jak Hitler chciał namówić Polaków do wspólnego ataku na Sowiety” wynika, że Polska odegrała kluczową rolę w historii świata, swoją decyzją odmowy przestąpienia do paktu antykominternowskiego. Polska niestety ucierpiała okrutną zemstę Hitlera i Sowietów, oraz zdradę niewdzięcznych aliantów, którzy wydali Polskę pod jarzmo Stalina, już rok wcześniej, przed Powstaniem Warszawskim, na konferencji w Teheranie. Stało się to mimo polskiego podarku Enigmy i ofiary krwi trzeciej liczebnie największej armii alianckiej na Zachodzie.
www.pogonowski.com |
|
13 sierpień 2006
|
|
Iwo Cyprian Pogonowski
|
|
|
|
Wrazenia z Polski
czerwiec 4, 2003
przesłała Elżbieta
|
Budżet katastrofy
październik 16, 2003
Prof. STEFAN KUROWSKI
|
Palestyński labirynt
grudzień 25, 2006
Ignacio Ramonet
|
Masowe bankructwa z winy menadżerów
lipiec 31, 2002
PAP
|
Agenci UOP robili z Macierewicza wariata...
grudzień 27, 2006
Zdzisław Raczkowski
|
Trzech kumpli i tyleż* spostrzeżeń
lipiec 16, 2008
Mirosław Naleziński, Gdynia
|
DZIEŃ OJCA I LIZAK NA PATYKU !
maj 28, 2008
Zygmunt Jan Prusiński
|
Löpper ... ?
luty 10, 2004
przysłał Adrian Dudkiewicz
|
Przypomnienie
lipiec 20, 2006
Artur Łoboda
|
Churchill, rasista uległy Żydom?
listopad 9, 2007
Iwo Cyprian Pogonowski
|
Inicjatywa Sorosa
listopad 24, 2003
Tygodnik Głos
|
Murzyńscy raperzy będą "walczyli z antysemityzmem"
listopad 14, 2006
bibula
|
Ostra gra o kontrolę Azji Centralnej
grudzień 27, 2006
Iwo Cyprian Pogonowski
|
Organizacje żydowskie naciskają
luty 3, 2007
PAP
|
Podpowied?
czerwiec 16, 2004
|
Radosław Sikorski zdymisionowany minister obrony
luty 6, 2007
Iwo Cyprian Pogonowski
|
SOCJOBIOLOGIA: człowiek jako zwierzę
grudzień 16, 2002
|
Krótka przypowieść o Sacrum
listopad 15, 2007
rodman
|
Czego USA chce w Afganistanie?
kwiecień 27, 2008
Iwo Cyprian Pogonowski
|
Komu dzisiaj można ufać?
lipiec 20, 2006
Stanisław Michalkiewicz
|
więcej -> |
|