Dlaczego Izrael stworzył Hamas

                              

Wgląd w szczegóły powstania Hamasu i innych wyznaczonych grup terrorystycznych.


„Każdy, kto chce udaremnić utworzenie państwa palestyńskiego, musi wspierać wzmocnienie Hamasu i przekazywanie Hamasowi pieniędzy”. – Benjamin Netanjahu ( 2019 )

„W widzialnym wymiarze Hamas jest wrogiem, w ukrytym wymiarze jest sojusznikiem”.
– Generał dywizji IDF Gershon Hacohen ( 2019 )

„Izrael założył Hamas. To był projekt Shin Bet.”
– Charles Freeman, dyplomata i ambasador USA ( 2006 )

Dlaczego Izrael pomógł stworzyć Hamas

 
Od założenia Hamasu w 1987 r. izraelscy, amerykańscy i palestyńscy urzędnicy wielokrotnie przyznawali, że Izrael rzeczywiście pomógł w utworzeniu i finansowaniu grupy islamistycznej.
 
Wielu z tych urzędników nie twierdzi, że Izrael „zezwolił” na powstanie Hamasu lub że Hamas powstał w odpowiedzi na izraelską „okupację” Palestyny. 
Raczej chodziło im o to, że izraelskie agencje wywiadowcze aktywnie pomagały w tworzeniu i finansowaniu grupy Hamas.
 
Jak wyjaśniają cytowani poniżej urzędnicy, ogólnym celem wspierania Hamasu było udaremnienie utworzenia państwa palestyńskiego i zapobieżenie wprowadzeniu w życie dwupaństwowego rozwiązania kwestii palestyńskiej. 
Z perspektywy Izraela rozwiązanie dwupaństwowe ograniczyłoby terytorium Izraela do uznanych na arenie międzynarodowej granic sprzed 1967 r., uniemożliwiłoby jakąkolwiek przyszłą ekspansję terytorialną i uniemożliwiłoby uznanie Jerozolimy za stolicę Izraela.
 
Mówiąc dokładniej, wspieranie islamistycznej grupy Hamasu służyło kilku izraelskim celom jednocześnie:
po pierwsze, podkopało świecką - nacjonalistyczną OWP Jasera Arafata; 
po drugie, pomogło to zapobiec wdrożeniu Porozumień z Oslo z 1993 r.; 
po trzecie, podkopało Autonomię Palestyńską i odizolowało Gazę od Zachodniego Brzegu; 
po czwarte, utrudniało to wsparcie Zachodu dla sprawy palestyńskiej; 
i po piąte, uzasadniało izraelskie (kontra)ataki na terytorium Palestyny.
 
Innymi słowy, potajemnie wspierając grupę, która nie uznaje istnienia państwa Izrael i nie akceptuje rozwiązania w postaci dwóch państw, Izrael nie musi akceptować istnienia państwa palestyńskiego i nie musi wspierać koncepcji dwóch państw - albo rozwiązanie stanowe.
 
Czasami twierdzi się, że chociaż Izrael początkowo wspierał utworzenie Hamasu, grupa islamistyczna wymknęła się spod kontroli, a izraelscy urzędnicy zaczęli żałować ich wsparcia („teoria odbicia” ).
 
Chociaż jest to z pewnością prawdą w przypadku niektórych izraelskich urzędników i izraelskiej ludności dotkniętej rakietami Hamasu i atakami terrorystycznymi, nie jest to prawdą w przypadku izraelskich wielkich strategów, jak jasno pokazują poniższe cytaty:
według nich Hamas nadal służył zamierzonemu celowi, nawet po Porozumieniach z Oslo w 1993 r. i wycofaniu się Izraela ze Strefy Gazy w 2005 r.
 
Dla wielkich strategów obecność Hamasu na pozostałych terytoriach palestyńskich może pewnego dnia dostarczyć niezbędnego pretekstu do „ostatecznego rozwiązania” kwestii palestyńskiej.

„Stworzenie Izraela”

 
Poniższe sekcje zawierają chronologiczny przegląd oświadczeń poufnych na temat utworzenia Hamasu, składanych od 1981 roku przez urzędników izraelskich, amerykańskich i palestyńskich.
 
Wśród tych urzędników znajdują się:
były izraelski gubernator wojskowy Strefy Gazy,
szef izraelskiego wywiadu wojskowego,
dwóch agentów izraelskiego wywiadu,
emerytowany generał dywizji IDF,
izraelski premier Benjamin Netanjahu
i inni izraelscy politycy, a także byli urzędnicy amerykańskiego rządu i wywiadu,
zmarły przywódca OWP Jaser Arafat
i wczesny przywódca Hamasu.


Icchak Segew, gubernator wojskowy Gazy (1981/1986)

 
Już w 1986 roku, rok przed oficjalnym założeniem Hamasu, szef biura New York Timesa w Jerozolimie, David K. Shipler , ujawnił, w jaki sposób Izrael wspierał ruch islamski w Strefie Gazy, który dał początek grupie Hamasu. 
Odnosząc się do izraelskiego gubernatora wojskowego Strefy Gazy, generała brygady Icchaka Segewa , Shipler zauważył w swojej książce „Arab i Żyd”:

Z politycznego punktu widzenia fundamentaliści islamscy byli czasami uważani za przydatnych dla Izraela, ponieważ mieli konflikty ze świeckimi zwolennikami OWP. 
Od czasu do czasu na kampusach uniwersyteckich na Zachodnim Brzegu dochodziło do przemocy między grupami, a izraelski gubernator wojskowy Strefy Gazy, generał brygady Icchak Segew , powiedział mi kiedyś, w jaki sposób finansował ruch islamski jako przeciwwagę dla OWP i komunistów. 
„Rząd Izraela dał mi budżet, a rząd wojskowy – meczetom” – powiedział.

Podczas kryzysu izraelsko-palestyńskiego w maju 2021 r . Shipler powtórzył te oświadczenia w liście do „New York Times” i podkreślił aktywną rolę odegraną przez władze izraelskie:

Nicholas Kristof ma rację, gdy wspomina, że ​​Izrael kiedyś pozwolił na powstanie Hamasu jako przeciwwagi dla Organizacji Wyzwolenia Palestyny. 
Ale Izrael zrobił znacznie więcej, niż on „pozwolił”.
 
W 1981 r. bryg. Gen. Icchak Segew, izraelski gubernator wojskowy Gazy, powiedział mi, że na polecenie władz izraelskich przekazuje pieniądze Bractwu Muzułmańskiemu, prekursorowi Hamasu. 
Finansowanie miało na celu odciągnięcie władzy zarówno od komunistycznych, jak i palestyńskich ruchów nacjonalistycznych w Gazie, które Izrael uważał za bardziej groźne niż fundamentalistów.

Sądząc po zaniepokojonej rozmowie telefonicznej, którą odebrałem później od rzecznika armii, przełożeni generała Segewa nie byli zadowoleni z ujawnienia przez niego praktyki, która nawet wówczas nie wyglądała zbyt mądrze. 
Myśleli błędnie – ale najwyraźniej życzyli sobie – aby nie ujawniał swoich komentarzy”.

Źródła : Arab i Żyd (Shipler 1986) oraz List do redakcji (Shipler 2021)



Agenci izraelskiego wywiadu (1992/1994)


W 1992 roku agent izraelskiego wywiadu wojskowego, Ari Ben-Menashe , ujawnił , w jaki sposób izraelskie agencje wywiadowcze wykorzystywały „palestyńskich terrorystów” do sabotowania sprawy palestyńskiej:

„Fundusz slushowy pomógł w finansowaniu „czarnych” operacji społeczności wywiadowczej na całym świecie. 
Obejmowały one finansowanie kontrolowanych przez Izrael „palestyńskich terrorystów”, którzy popełniali zbrodnie w imię rewolucji palestyńskiej, ale w rzeczywistości odciągali ich, zwykle nieświadomie, w ramach izraelskiej machiny propagandowej”.

W swojej książce z 1994 r. „The Other Side of Deception” były oficer prowadzący Mossadu i sygnalista Victor Ostrovsky ujawnił , w jaki sposób Mossad potajemnie wspierał Hamas:

Wspieranie radykalnych elementów fundamentalizmu muzułmańskiego dobrze wpisywało się w ogólny plan Mosadu dla regionu. 
Świat arabski rządzony przez fundamentalistów nie byłby stroną w żadnych negocjacjach z Zachodem, pozostawiając w ten sposób Izrael ponownie jako jedyny demokratyczny, racjonalny kraj w regionie. 
A gdyby Mossadowi udało się zorganizować dla Hamasu (fundamentalistów palestyńskich) przejęcie palestyńskich ulic od OWP, wówczas obraz byłby kompletny.

Źródła : Zyski z wojny (Ben-Menashe 1992) i Druga strona oszustwa (Ostrovsky, 1994)



Guela Amir, matka rzekomego zabójcy Rabina Yigala Amira (1997)

 
W marcu 1997 r. John F. Kennedy Jr. opublikował artykuł Gueli Amira , matki Yigala Amira, rzekomego zabójcy izraelskiego premiera Icchaka Rabina. 
Guela Amir przypomniała ataki terrorystyczne Hamasu w następstwie porozumień z Oslo z 1993 r. podpisanych przez Rabina i przedstawiła pewne dowody na to, że jej syn brał udział w spisku izraelskiego wywiadu mającym na celu usunięcie Rabina i zapobieżenie uznaniu państwa palestyńskiego. 
Dwa lata później w tajemniczej katastrofie lotniczej zginął John F. Kennedy Jr.

„We wrześniu 1993 r. rząd Rabina podpisał porozumienia z Oslo z Organizacją Wyzwolenia Palestyny ​​(OWP). 
Porozumienia i seria terrorystycznych zamachów bombowych [przez Hamas], które nastąpiły po ich wprowadzeniu, sprowadziły tysiące wcześniej apolitycznych Izraelczyków na ulice i na barykady w zaciekłym proteście. 
Ci aktywiści neoficcy włączyli się do istniejących wcześniej grup prawicowych i oddali się do dyspozycji doświadczonych organizatorów, takich jak [informator Shin Bet] Avishai Raviv. 
Jednym z tych nowych działaczy był mój syn Yigal”.

Źródło : Obrona Matki (George Magazine, 1997)

Urzędnicy rządu i wywiadu USA (UPI, 2001)

 
W artykule z lutego 2001 roku amerykańska agencja informacyjna UPI ujawniła , jak „Izrael udzielił Hamasowi znacznej pomocy”, cytując kilku obecnych i byłych urzędników rządu i wywiadu USA:

Izrael i Hamas mogą obecnie toczyć śmiercionośną walkę [druga intifada], ale według kilku obecnych i byłych urzędników wywiadu USA od końca lat siedemdziesiątych Tel Awiw przez lata udzielał Hamasowi bezpośredniej i pośredniej pomocy finansowej.
 
Izrael „bezpośrednio pomagał Hamasowi – Izraelczycy chcieli wykorzystać to jako przeciwwagę dla OWP” – powiedział Tony Cordesman , analityk ds. Bliskiego Wschodu w Centrum Studiów Strategicznych. ()
Wsparcie Izraela dla Hamasu „było bezpośrednią próbą podzielenia i osłabienia poparcia dla silnej, świeckiej OWP poprzez wykorzystanie konkurencyjnej alternatywy religijnej” – powiedział były wyższy rangą urzędnik CIA . ()
 
Według urzędników wywiadu USA fundusze na ten ruch pochodziły od państw produkujących ropę naftową oraz bezpośrednio i pośrednio od Izraela . 
OWP była świecka i lewicowa i promowała nacjonalizm palestyński. 
Hamas chciał ustanowienia państwa ponadnarodowego pod rządami islamu, podobnego do Iranu Chomeiniego. ()

„Część prawicowego izraelskiego establishmentu myślała, że ​​Hamas i inne grupy, jeśli przejmą kontrolę, odmówią jakiegokolwiek udziału w procesie ustalania tempa i storpedują wszelkie zawarte porozumienia” – powiedział urzędnik rządu USA . 
„Izrael nadal byłby jedyną demokracją w regionie, z którą Stany Zjednoczone mogłyby sobie poradzić” – powiedział. ()

Były urzędnik Departamentu Stanu ds. walki z terroryzmem, Larry Johnson, powiedział UPI:
„Izraelczycy są swoimi najgorszymi wrogami, jeśli chodzi o walkę z terroryzmem. 
Są jak facet, który podpala swoje włosy, a potem próbuje go ugasić, uderzając młotkiem. 
Robią więcej, aby podżegać i podtrzymywać terroryzm, niż go ograniczać.

Źródło : „Izrael udzielił Hamasowi znacznej pomocy” (UPI, 2001)



Lider OWP Jaser Arafat (2001)


W grudniu 2001 roku, podczas Drugiej Intifidy , przywódca OWP Jaser Arafat udzielił wywiadów dwóm czołowym włoskim gazetom i omówił genezę i funkcjonowanie Hamasu.

W wywiadzie dla L'Espresso Arafat stwierdził :

„Hamas powstał przy wsparciu Izraela. 
Celem było stworzenie organizacji wrogiej OWP. 
Otrzymali finansowanie i szkolenia od Izraela. 
Oni nadal korzystali z pozwoleń i autoryzacji, podczas gdy my byliśmy ograniczeni nawet w budowie fabryki pomidorów. 
Sam Rabin określił to jako fatalny błąd. 
Niektórzy kolaboranci z Izraela są zaangażowani w te ataki [terrorystyczne]” – powiedział. 
„Mamy dowód i oddajemy go do dyspozycji włoskiego rządu”.

W wywiadzie dla Corriere della Sera Arafat stwierdził :

„Robimy wszystko, aby powstrzymać przemoc. 
Ale Hamas jest tworem Izraela, które za czasów premiera [Icchaka] Szamira [koniec lat 80., kiedy powstał Hamas] dało im pieniądze i ponad 700 instytucji, wśród nich szkoły, uniwersytety i meczety. 
Nawet [były premier Izraela Icchak] Rabin w końcu przyznał się do tego, kiedy oskarżyłem go o to w obecności [prezydenta Egiptu Hosniego] Mubaraka”.

Źródło : Izraelskie korzenie Hamasu są ujawniane (EIR, 2002)



Charles Freeman, amerykański dyplomata i ambasador (2006)

 
W swojej książce Devil's Game:
How the United States Helped Unleash Fundamentalist Islam - z 2006 roku amerykański dziennikarz śledczy Robert Dreyfuss omówił kwestię „izraelskich islamistów” i zacytował amerykańskiego dyplomatę i byłego ambasadora USA w Arabii Saudyjskiej, Charlesa Freemana :

„Izrael założył Hamas” – mówi Charles Freeman, doświadczony amerykański dyplomata i były ambasador USA w Arabii Saudyjskiej. 
„To był projekt Shin Bet [izraelskiej krajowej agencji wywiadowczej], która miała przeczucie, że mogłaby go wykorzystać do powstrzymania OWP”.

Źródło : Devil's Game (Robert Dreyfuss, rozdział 8, strona 191, 2006)



Amos Yadlin, szef izraelskiego wywiadu wojskowego (2007)

 
W czerwcu 2007 roku, podczas bitwy w Gazie pomiędzy Hamasem a Fatahem, ambasador USA w Izraelu zacytował szefa izraelskiego wywiadu obrony, Amosa Yadlina , w notatce opublikowanej później przez Wikileaks:

„Chociaż niekoniecznie odzwierciedla to konsensus rządu Izraela, Yadlin powiedział, że Izrael byłby„ szczęśliwy ”, gdyby Hamas przejął Gazę, ponieważ IDF mogłoby wówczas potraktować Gazę jako wrogie państwo”.

Źródło : Wikileaks (opublikowane w 2014 r.)



Byli urzędnicy Izraela i Hamasu w Gazie (WSJ, 2009)

 
W styczniu 2009 roku, podczas pierwszej wojny w Gazie , dziennik Wallstreet Journal dokonał przeglądu artykułu „Jak Izrael pomógł w powstaniu Hamasu” i zacytował kilku izraelskich urzędników, którzy pracowali w Gazie:

„Ku mojemu wielkiemu żalowi Hamas jest tworem Izraela” – mówi Avner Cohen , urodzony w Tunezji Żyd, który pracował w Gazie przez ponad dwie dekady. 
Odpowiedzialny za sprawy religijne w regionie do 1994 r. Cohen obserwował, jak ruch islamistyczny nabiera kształtu, rozbija świeckich rywali palestyńskich, a następnie przekształca się w dzisiejszy Hamas, grupę bojowników, która przysięgła zniszczenie Izraela.
 
Zamiast od samego początku próbować powstrzymać islamistów w Gazie, mówi pan Cohen, Izrael przez lata tolerował ich, a w niektórych przypadkach zachęcał ich jako przeciwwagę dla świeckich nacjonalistów Organizacji Wyzwolenia Palestyny ​​i jej dominującej frakcji, Fatahu Jasera Arafata. 
Izrael współpracował z kalekim, na wpół ślepym duchownym imieniem szejk Ahmed Yassin, nawet gdy kładł podwaliny pod to, co później stało się Hamasem. ()
 
„Kiedy patrzę wstecz na łańcuch wydarzeń, myślę, że popełniliśmy błąd” – mówi David Hacham , który pracował w Gazie na przełomie lat 80. i 90. jako ekspert ds. arabskich w izraelskiej armii. 
„Ale wtedy nikt nie myślał o możliwych konsekwencjach”. ()
 
Przywódcą islamistycznej frakcji Birzeita był wówczas Mahmoud Musleh, obecnie popierający Hamas członek palestyńskiej legislatury wybrany w 2006 roku.
Przypomina sobie, jak zwykle agresywne izraelskie siły bezpieczeństwa cofały się i pozwalały na rozwój pożaru. 
Zaprzecza jakiejkolwiek zmowie między swoim własnym obozem a Izraelczykami, ale mówi, że „mieli nadzieję, że staniemy się alternatywą dla OWP”.

Źródło : Jak Izrael pomógł w powstaniu Hamasu (WSJ, 2009)
 

Avi Primor, były ambasador Izraela przy UE (2014)
 

W wywiadzie dla izraelskiej telewizji i24News z sierpnia 2014 r. były ambasador Izraela w Niemczech i UE Avi Primor podkreślił, że Hamas został stworzony przez Izrael:

„To izraelski rząd, to my stworzyliśmy Hamas, aby stworzyć przeciwwagę dla ówczesnego Fatahu [Jasera Arafata]. 
I myśleliśmy, że będzie to organizacja religijna, która pokłóci się z Fatahem, nie mogliśmy przewidzieć, co z tego wyniknie, ale to nasze dzieło, takie są fakty”.

Źródła : i24News (2014) i CanalBlog (2015)



Bezalel Smotrich, izraelski minister finansów (2015)

 
W wywiadzie dla Knesset TV z października 2015 roku Bezalel Smotrich , przywódca Izraelskiej Partii Religijno-Syjonistycznej i przyszły izraelski minister finansów, określił Hamas jako „nabytek” Izraela:

„[Autonomia Palestyńska] jest ciężarem, a Hamas atutem. 
Na tym samym polu międzynarodowym, w tej grze w delegitymizację – pomyśl o tym przez chwilę – [AP] jest ciężarem, a Hamas atutem. 
To organizacja terrorystyczna.

Nikt tego nie rozpozna. 
Nikt nie nada temu statusu przed [Międzynarodowym Trybunałem Karnym]. 
Nikt nie pozwoli jej przedłożyć rezolucję Radzie Bezpieczeństwa ONZ. 
Czy wtedy potrzebowalibyśmy amerykańskiego weta? 
A może nie potrzebowalibyśmy amerykańskiego weta? ()
Biorąc pod uwagę, że główną grą, kortem centralnym, na którym teraz gramy, jest międzynarodowa delegitymizacja, tam [przywódca AP Mahmoud Abbas] pokonuje nas w znaczących przestrzeniach. 
A Hamas, w tym momencie, moim zdaniem, będzie atutem. 
Nie sądzę, że muszę się martwić [Hamasem]”.

Źródła : KnesetTV (2015) i AntiWar (2023)

Generał dywizji Gershon Hacohen (2019)

W wywiadzie dla izraelskiego serwisu informacyjnego Ynet z maja 2019 r. emerytowany izraelski generał dywizji Gershon Hacohen , konserwatywny współpracownik Benjamina Netanjahu, złożył następujące oświadczenie :

„Prawdę mówiąc, strategia Netanjahu polega na zapobieganiu opcji dwóch państw i dlatego uczynił Hamas swoim najbliższym partnerem. 
W widzialnym wymiarze Hamas jest wrogiem, w ukrytym wymiarze jest sojusznikiem.”

W sierpniu 2021 r. były izraelski polityk Haim Ramon , odnosząc się do oświadczenia Hacohena, dodał , że rząd Benneta „przyjął koncepcję oddzielenia Zachodniego Brzegu od Strefy Gazy w celu osłabienia Autonomii Palestyńskiej i wzmocnienia Hamasu”.
 
Źródła : Haaretz (2023) i Walla News (2021)



Benjamin Netanjahu, premier Izraela (2019/2020)

 
W październiku 2023 r. izraelska gazeta Haaretz omówiła spotkanie partii Likud z marca 2019 r., podczas którego izraelski premier Benjamin Netanjahu wyjaśnił swoją strategię polegającą na umożliwieniu Katarowi dalszego finansowania Hamasu w Gazie - w celu odizolowania Gazy od Zachodniego Brzegu:

„Każdy, kto chce udaremnić utworzenie państwa palestyńskiego, musi wspierać wzmocnienie Hamasu i przekazywanie Hamasowi pieniędzy”. 
() „To część naszej strategii – odizolowanie Palestyńczyków w Gazie od Palestyńczyków na Zachodnim Brzegu”.

W lutym 2020 roku były minister obrony Izraela Avigdor Liberman ujawnił , jak premier Netanjahu potajemnie prosił Katar o dalsze finansowanie Hamasu:

Szef Mossadu Yossi Cohen i najwyższy oficer Sił Obronnych Izraela odpowiedzialny za Strefę Gazy - Herzi Halevi odwiedzili Katar na początku tego miesiąca na polecenie premiera Benjamina Netanjahu, aby błagać przywódców tego państwa o kontynuowanie okresowych płatności na rzecz Hamasu, partii Yisrael Beytenu – stwierdził w sobotę wieczorem szef Avigdor Liberman.
 
„Zarówno Egipt, jak i Katar są wściekłe na Hamas i planowały zerwać z nimi stosunki. 
Nagle Netanjahu pojawia się jako obrońca Hamasu, jakby była to organizacja ekologiczna. 
To polityka poddania się terrorowi” – ​​powiedział, dodając, że Izrael płaci Hamasowi „pieniądze za ochronę”, aby utrzymać spokój. ()
 
Za zgodą Izraela Katar od 2018 r. okresowo przekazuje Hamasowi miliony dolarów w gotówce na opłacenie paliwa dla elektrowni w Strip, umożliwienie tej grupie opłacenia urzędników państwowych i zapewnienie pomocy dziesiątkom tysięcy zubożałych rodzin.

Źródła : Imploduje kolejna koncepcja (Haaretz 2023) i Times of Israel (2020)
 

Yossi Beilin, były minister spraw zagranicznych Izraela (2023)
 

W październiku 2023 roku, po bezprecedensowym ataku Hamasu na Izrael, były izraelski minister spraw zagranicznych i architekt Porozumień z Oslo z 1993 roku, Yossi Beilin , powiedział w wywiadzie niemieckiemu nadawcy publicznemu ZDF :

„To Netanjahu wzmocnił Hamas. 
Oczywiście nieobsługiwane. 
Jednak w stosunkach OWP i Hamasu zawsze faworyzował Hamas, ponieważ nie chciał on rozwiązania dwupaństwowego. 
Hamas nie chce podziału kraju, chce całego kraju. 
Dlatego łatwiej było się z nimi rozprawić niż z „Ruchem Narodowym”, który nawołuje do podziału kraju i rozwiązania dwupaństwowego”.

Źródło : Telewizja ZDF (2023)

A co z innymi wyznaczonymi grupami terrorystycznymi?

 

Hamas nie jest jedyną wyznaczoną grupą terrorystyczną utworzoną w tajemnicy lub wspieraną przez służby wywiadowcze. 
W rzeczywistości od II wojny światowej większość znanych „palestyńskich”, „islamistycznych” i „komunistycznych” grup terrorystycznych była w pewnym stopniu kontrolowana przez zachodnie lub izraelskie służby wywiadowcze.
 
Jednym z najbardziej znanych „palestyńskich” terrorystów ery zimnej wojny był Abu Nidal . 
Jednak w 1992 roku brytyjsko-żydowski dziennikarz śledczy i ekspert ds. Bliskiego Wschodu, Patrick Abram Seale, ujawnił w swojej książce „Abu Nidal:
broń do wynajęcia”, że Abu Nidal był w rzeczywistości nabytkiem Mosadu, który wielokrotnie sabotował sprawę palestyńską, popełniając bezsensowne czyny terroryzmu, nigdy nie obierając za cel Izraela.
 
Kolejnym „czołowym terrorystą” ery zimnej wojny był Carlos „Szakal” Ramirez . 
Jednak w 1981 roku amerykańsko-żydowski dziennikarz śledczy Seymour Hersh ujawnił , że Carlos Ramirez był chroniony przez amerykańskie i brytyjskie służby wywiadowcze i imprezował w Londynie. 
Ponadto w 1999 r. starszy agent francuskiego wywiadu, któremu powierzono zadanie schwytania Ramireza, oświadczył , że przez lata Ramirez był chroniony przez izraelski Mossad, co kilkakrotnie uniemożliwiało jego aresztowanie.

W 1986 roku ABC News Nightline ujawniło , że inne wiodące grupy terrorystyczne zimnej wojny, - w tym włoskie „Czerwone Brygady” , palestyński „Czarny Wrzesień” , a nawet irlandzka IRA , były potajemnie szkolone i wyposażane w Libii przez „byłych” agentów CIA i Siły Specjalne Armii USA. 
Włoscy dziennikarze śledczy odkryli później , że kierownictwo „Czerwonych Brygad” miało tajne kontakty z włoskim wywiadem wojskowym SISMI i organizacją frontową CIA udającą „szkołę językową”.
 
Również w 1986 roku władze niemieckie przyznały , że zamachu bombowego przypisywanego niemieckiej grupie terrorystycznej „Frakcja Czerwonej Armii” w rzeczywistości dokonał niemiecki wywiad krajowy i jednostka taktyczna policji GSG 9. 
Operację nadzorował premier Ernst Albrecht, ojciec Ursuli von der Leyen, która w 2019 r. została przewodniczącą Komisji Europejskiej.
 
W 1992 roku sygnalista izraelskiego wywiadu wojskowego, Ari Ben-Menashe, ujawnił , jak Mossad potajemnie wykorzystywał „Front Wyzwolenia Palestyny” i inne podobne grupy do „popełniania zbrodni w imię rewolucji palestyńskiej”, ponieważ był to „najlepszy rodzaj -Propagandy anty palestyńskiej”.
 
Począwszy od lat 80. CIA stworzyła niesławną siatkę „Al-Kaidy” złożoną z islamistycznych bojowników, w tym saudyjskiego biznesmena Osamy bin Ladena, w celu walki z Sowietami w Afganistanie (operacja Cyklon). 
W latach 90. ta sama grupa islamistów została wysłana do Bośni i Kosowa w Jugosławii, aby walczyć z prawosławnymi Serbami, oraz do Czeczenii na Kaukazie, aby walczyć z Rosjanami.
 
W 2001 roku rząd Stanów Zjednoczonych obwinił terrorystów z „Al-Kaidy” o 11 września i listy dotyczące wąglika , ale przeważnie Saudyjczycy okazali się niekompetentnymi paszkwilami kontrolowanymi przez amerykańskie i izraelskie służby wywiadowcze, które wspólnie spowodowały 11 września i epidemię wąglika, a listy jako symulowane ataki fałszywej flagi mające na celu zainicjowanie fałszywej „globalnej wojny z terroryzmem” oraz katastrofalne inwazje na Afganistan i Irak.
 
Wiele innych „ataków terrorystycznych” przypisywanych Al-Kaidzie okazało się wydarzeniami symulowanymi, w tym „zamachy bombowe w Londynie” w 2005 r. i  „zamach bombowy podczas maratonu w Bostonie” w 2013 r.
W tym samym roku funkcjonariusze kanadyjskiego wywiadu RCMP i CSIS udający Al-Kaidę agenci próbowali przeprowadzić zainscenizowany atak terrorystyczny podczas obchodów Dnia Kanady, ale spisek został zdemaskowany i trzeba go było przerwać.
 
Dziesięć lat po 11 września, - w następstwie zorganizowanej „arabskiej wiosny”, faktyczni bojownicy Al-Kaidy zostali wysłani do Libii , aby pomóc w obaleniu Muammara Kaddafiego, oraz do Syrii , aby pomóc w obaleniu Bashara al Assada, przy czym dwóch ostatnich przywódców arabskich nie sprzymierzyło się jeszcze z USA i NATO.
 
W 2013 roku były agent Al-Kaidy, szejk Nabil Naiim, stwierdził , że Al-Kaidą rzeczywiście kierowali agenci CIA. 
Już w 2007 roku amerykański Pentagon musiał przyznać, że rzekomy przywódca Al-Kaidy w Iraku, Abdullah al-Baghdadi, był w rzeczywistości nieistniejącym widmem, którego głos grał aktor .
 
W Syrii bojownicy Al-Kaidy przeprowadzili kilka ataków chemicznych pod fałszywą flagą , aby wywołać bezpośrednią interwencję NATO. 
Jeden z takich ataków został nawet zorganizowany przez BBC i brytyjskiego wykonawcę wojskowego. 
Niemniej jednak planowana zmiana reżimu nie powiodła się, ponieważ wcześniej interweniowali Rosjanie.

W odpowiedzi zachodnie służby wywiadowcze utworzyły i rozmieściły jeszcze bardziej agresywną grupę terrorystyczną ISIS , która była potajemnie zaopatrywana przez członka NATO, - Turcję, a w zamian potajemnie eksportowała skradzioną syryjską i iracką ropę na rynki światowe - za pośrednictwem tureckiego terminalu Ceyhan.

ISIS jednocześnie zaatakowało syryjskie siły rządowe i zapewniło niezbędny pretekst dla nalotów NATO w Syrii, przyznając się do kilku symulowanych „ataków terrorystycznych” w miastach amerykańskich i europejskich, takich jak słabo symulowane „ zamachy bombowe w Brukseli” w marcu 2016 r.

Kiedy również ISIS zostało pokonane przez Syryjczyków i Rosjan, Stany Zjednoczone w końcu przeszły na kurdyjskie siły SDF i zdołały przynajmniej zająć wschodnią Syrię i większość syryjskich pól naftowych.
 
Podsumowując , większość historii współczesnego terroryzmu, nie tylko od 2001 roku, ale tak naprawdę od II wojny światowej, to oszustwo wymyślone przez zachodnie i izraelskie służby wywiadowcze.
 
 

Źródło:
 
swprs.org/why-israel-created-hamas