Nie ma miejsca do ukrycia - biuletyn Cellular Phone Taskforce Inc.
Wpływ promieniowania elektromagnetycznego o wysokiej częstotliwości przy intensywnościach nietermicznych na organizm ludzki
(Przegląd prac rosyjskich i ukraińskich badaczy)
Nikolai Nikolaevich Kositsky1, Aljona Igorevna Nizhelska2, and Grigory Vasil’evich Ponezha3
1. Wstęp
2. Naturalne tło elektromagnetyczne
3. Historia badań w ZSRR
4. Fizyczne podejście do rezonansowej absorpcji fal elektromagnetycznych o niskiej intensywności
5. Odbiór promieniowania elektromagnetycznego o ekstremalnie wysokiej częstotliwości na poziomie komórkowym
6. Eksperymenty na zwierzętach
7. HF EMR w medycynie
8. Mechanizmy działania promieniowanie elektromagnetyczne o ekstremalnie wysokiej częstotliwości na biologiczne Obiekty
9. Normy i normalizacja HF EMR
10. Wpływ mediów komunikacyjnych o wysokiej częstotliwości na Ludzkie zdrowie
11. Dyskusja
12. Wnioski
13. Dodatek
14. Referencje
5. Odbiór promieniowania elektromagnetycznego o ekstremalnie wysokiej częstotliwości na poziomie komórkowym
[Alipov, Belyaev i wsp.] Badali wpływ fal mm na konformacyjny stan genomu komórek E. coli i tymocytów samców szczurów z linii Wistar.
Maksymalny efekt występował przy częstotliwości 41,303 GHz, z szerokim pasmem rezonansowym 6 MHz (dla tymocytów);
częstotliwości 51,755 GHz i połowę szerokości 23 MHz,
oraz 3,3 MHz, gdy gęstość strumienia mocy wynosiła 10-7 W / cm2 i 10-18 W / cm2 (dla E. coli), przy czasie naświetlania 10 minut.
W obu przypadkach wykazano podobieństwa w reakcjach żywych komórek na fale mm: echo rezonansowe, wrażliwość komórek na pola elektromagnetyczne o bardzo niskim natężeniu, oraz dowody na zasady selekcji przez helicyty (skrętne DNA).
Stwierdzono, że jakość rezonansów rośnie (redukcja połowy szerokości linii rezonansowej) wraz ze zmniejszaniem się natężenia fal mm.
Porównanie wpływu promieniowanie elektromagnetyczne o ekstremalnie wysokiej częstotliwości w polu bliskim (indukcyjnym) i dalekim od anteny - na aktywność komórek układu odpornościowego przeprowadzono w badaniach [Gapeev, Safronova, Chemeris i Fesenko].
Badania przeprowadzono na neutrofilach ekstrahowanych z otrzewnej myszy z kategorii SPF (wolnych od mikroorganizmów chorobotwórczych).
Jedną z głównych komplikacji w prowadzeniu eksperymentów na komórkach jest wysoki poziom absorpcji promieniowania elektromagnetycznego wysokiej częstotliwości przez media wodne [Novsk ova i Gayduk].
Ta trudność może prowadzić do niejednolitych wyników i słabej powtarzalności.
Przedstawimy szczegółowe opisy warunków eksperymentalnych, w których badacze starali się uwzględnić większość czynników komplikujących.
Napromienianie neutrofili przeprowadzono od spodu dna plastikowych pojemników.
Grubość dna pojemników wynosiła 0,2-0,3 mm.
Po umieszczeniu neutrofili w pojemniku przylegały one do dna i po kilku minutach utworzyły monowarstwę o grubości mniejszej niż 0,1 mm, przy czym całkowita wysokość roztworu wewnątrz pojemnika wynosiła 2 mm.
Obliczenie pochłoniętej gęstości strumienia energii (AEFD) w odległości x od powierzchni promieniującej grzejnika szczelinowego wykonano według wzoru P = P0 / (1 + x / a) 2, gdzie a = 98 mm, P0 = 3,76 mW / cm2, gdy maksymalna moc na wyjściu z generatora wynosiła około 58 mW.
Biorąc pod uwagę, że głębokość warstwy naskórkowej dla promieniowanie elektromagnetyczne o ekstremalnie wysokiej częstotliwości wynosi około 0,78-0,23 mm w zakresie częstotliwości 30-300 GHz, a po oszacowaniu współczynnika absorpcji właściwej (SAR) w warstwie roztworu o głębokości około 0,1-0,2 mm uzyskali wartość AEFD odpowiadającą pochłanianiu promieniowania przez warstwę roztworu zawierającego komórki.
W obszarze bliskiego pola promiennika szczelinowego, w odległości 10-100 mm od jego czoła, SAR (specyficzna szybkość wchłaniania) oszacowano za pomocą czujników termoelektrycznych na podstawie szybkości wzrostu temperatury w pojemniku doświadczalnym - wypełnionym roztworem fizjologicznym.
AEFD (gęstość strumienia energii pochłoniętej ) w polu bliskim obliczono proporcjonalnie do SAR, biorąc pod uwagę powierzchnię dna zbiornika i masę roztworu.
Najczęściej naświetlanie obiektów biologicznych w paśmie EHF (wysokiej częstotliwości) odbywa się w polu bliskim źródła, w odległości R <2D 2 / od powierzchni promieniującej anten.
Jednak niejednorodność pola elektromagnetycznego w polu bliskim może być jedną z przyczyn powstawania artefaktów.
W płaszczyźnie obiektu może istnieć multimodalny interferencyjny wzór rozkładu SAR, który determinuje nierównomierność absorpcji energii promieniowania elektromagnetycznego przez obiekt [Khizhnyak i Ziskin].
Metodami termograficznymi wykazano, że promiennik szczelinowy gwarantuje (w przeciwieństwie do anten tubowych czy dielektrycznych) rozkład SAR w płaszczyźnie fantomu - bez miejscowych punktów przegrzania w całym zakresie wykorzystywanych częstotliwości (37,5-53,5 GHz).
Wykryto tylko jedną plamkę ocieplenia o eliptycznej formie, której powierzchnia rosła wprost proporcjonalnie do kwadratu odległości od czoła grzejnika.
W ten sposób wykazano, że promiennik szczelinowy ma dobrą kierunkowość i gwarantuje szerokopasmową koordynację promieniowania z napromieniowanym obiektem w całym zakresie wykorzystywanych częstotliwości, oraz równomierny rozkład współczynnika SAR w płaszczyźnie obiektu zarówno w pole bliskie i dalekie anteny, które, jak sądzimy, pozwala na użycie tego systemu promieniowania do naświetlania obiektów biologicznych bez artefaktów w bliskim lub dalekim polu promiennika.
Biorąc pod uwagę wymiary strefy niezbędnej do równomiernego naświetlenia badanego obiektu biologicznego oraz optymalną AEFD, płaszczyzna obiektu została ustawiona w stałej odległości od czoła promiennika: 65 mm w polu bliskim lub 400 mm w dalekim polu anteny.
W tej sytuacji AEFD w polu bliskim było równe 240 µW / cm2, a w polu dalekim około 100 µW / cm2.
Pod względem metodologicznym właściwsze byłoby napromienianie obiektów biologicznych w dalekim polu promienników, gdzie warunki napromieniania są dokładniej określone:
1) tworzy się czoło fali i występuje płaska fala poprzeczna;
2) wektory E i H są względem siebie ortogonalne i prostopadłe do kierunku propagacji fali (w przeciwieństwie do pola bliskiego, pole dalekie ma tylko falę biegnącą);
3) składowe wektorów E i H w polu dalekim są odwrotnie proporcjonalne do pierwszej potęgi odległości od anteny, a ich wzajemny stosunek jest stały, natomiast w polu bliskim energia pola elektrycznego dominuje;
4) w polu dalekim koordynację promieniowania z obciążeniem określają w zasadzie parametry samego obciążenia, w przeciwieństwie do pola bliskiego, na które antena wywiera silny wpływ.
Przy częstotliwości nośnej 41,95 GHz odkryto, że maksymalne hamowanie reakcji synergetycznej wynosi około 25%, niezawodnie różniąc się od wpływu promieniowania elektromagnetycznego dla innych częstotliwości nośnych.
AEFD w tej serii eksperymentów wynosiła około 50 µW / cm2.
Wielkość efektu zależała w niewielkim stopniu od AEFD, a gdy AEFD wynosiła od 20 do 150 µW / cm2, wynosiła średnio 24%.
Na podstawie danych eksperymentalnych można wysunąć wniosek, że promieniowanie elektromagnetyczne o ekstremalnie wysokiej częstotliwości wpływa na zależne od wapnia układy sygnalizacji wewnątrzkomórkowej.
Efekt ten może być związany ze zmianami [Ca ++] lub powinowactwa białek, w tym proteinkinazy C, do jonów wapnia [Safronova].
[Alovskaya, Gabdulkhakova i wsp.] Badali wpływ promieniowania elektromagnetycznego wysokiej częstotliwości na komórki układu odpornościowego.
Z literatury wiadomo [Arzumanov, Betskiy, Devyatkov, Lebedeva i in.], że działanie promieniowania prowadzi do modulacji reakcji immunologicznych u ludzi i zwierząt.
Z pozycji teorii informacyjnej interakcji EMR EHF o niskim natężeniu z układami biologicznymi [Devyatkov, Golant i Betskiy], nie ma istotnego wpływu promieniowanie elektromagnetyczne wysokiej częstotliwości o niskim natężeniu na normalnie funkcjonującą komórkę, ale jeśli funkcjonowanie komórki jest zaburzone, nawet słabe wpływy zewnętrzne mogą zmienić jego profil metaboliczny.
[Geletyuk, Kazachenko, Chemeris i Fesenko; i Safronova, Gapeev i wsp.] uznali, że efektowi promieniowania elektromagnetycznego może odpowiadać stan fizjologiczny komórki.
Jest możliwe, że immunomodulujące działanie promieniowanie elektromagnetyczne o ekstremalnie wysokiej częstotliwości podczas chorób jest skierowane na te specyficzne komórki o zmienionym stanie funkcjonalnym.
Neutrofile są znane z najszybszych reakcji układu odpornościowego na szkodliwe wpływy.
W organizmie neutrofile mogą znajdować się w stanie spoczynku, pobudzeniu lub aktywacji.
Neutrofile w stanie aktywnym pełnią swoją fizjologiczną funkcję, ukierunkowaną na ochronę organizmu przed czynnikami szkodliwymi.
Neutrofile pobudzone charakteryzują się restrukturyzacją metaboliczną zachodzącą w komórce, ale aktywność funkcjonalna komórki nie zmienia się, dopóki kolejny bodziec aktywujący nie zwiększy wielokrotnie jej odpowiedzi.
Autorzy [Alovskaya, Gabdulkhakova i wsp.] wykazali, że reakcja neutrofili na promieniowanie elektromagnetyczne wysokiej częstotliwości przy zadanych parametrach (częstotliwości i mocy) zależy od ich stanu funkcjonalnego.
Ocenili aktywność funkcjonalną neutrofili na podstawie produkcji aktywnych form tlenu (AFO) metodą analizy chemiluminescencji (CL).
Poziom [Ca ++] mierzono za pomocą sondy fluorescencyjnej.
W celu napromieniowania neutrofili szerokopasmowy promiennik szczelinowy podłączono do generatora sygnału o wysokiej częstotliwości.
Odległość od promiennika do obiektu została ustalona na jednolite 400 mm, co odpowiadało odległemu obszarowi anteny, jak opisano powyżej.
Ogniwa napromieniowano w trybie ciągłego wytwarzania z częstotliwością 41,95 GHz, przy gęstości strumienia pochłoniętej energii w polu dalekim anteny wynoszącej 150 µW / cm2.
Napromienianie prowadzono w temperaturze pokojowej 19-22ºC przez 20 minut.
Jednocześnie naświetlano dwie próbki:
1) w stanie spoczynku i zagruntowane lub aktywowane komórki;
2) komórki w obecności czynników pobudzających lub aktywujących i to samo z dodatkiem blokera.
Dla każdej próbki, składającej się z 3-4 pojemników, była odpowiednia kontrola komórek nienapromienionych.
Po zakończeniu naświetlania IR rejestrowano początkowy poziom CL, a następnie do każdego pojemnika dodawano środek aktywujący i rejestrowano CL przez niezbędny czas.
Reakcja komórek w różnych warunkach na promieniowanie elektromagnetyczne wysokiej częstotliwości była następująca:
1) Po napromieniowaniu spoczynkowych komórek promieniowaniem elektromagnetycznym wysokiej częstotliwości ich reakcja na czynniki stymulujące o różnym charakterze pozostała niezmieniona.
Autorzy innego badania [Rojavin, Tsygankov i Ziskin] podali, że pewne wskaźniki czynnościowe komórek odpornościowych wyekstrahowanych z myszy z normalną odpornością, które były napromieniowane promieniowaniem elektromagnetycznym, nie różniły się od kontroli.
Możliwe, że jest to wspólna właściwość systemów biologicznych w interakcji z promieniowaniem o niskim natężeniu.
2) promieniowanie elektromagnetyczne wysokiej częstotliwości nasila aktywność zagruntowanych neutrofili.
Gruntowanie wykonano 20 minut przed aktywacją.
Komórki napromieniowano w trybie ciągłej generacji z częstotliwością 41,95 GHz w polu dalekim anteny przy gęstości strumienia pochłoniętej energii wynoszącej 150 µW / cm2 przez 20 minut w temperaturze pokojowej.
Pobudzanie komórek przygotowuje je do silniejszej reakcji po późniejszej aktywacji.
Wynikiem napromieniania neutrofili był stały wzrost produkcji AFO (aktywne formy tlenu) w porównaniu z komórkami nie napromieniowanymi.
3) Dodanie jonoforu wapniowego do inkubowanego roztworu doprowadziło do podwyższenia poziomów CL i [Ca ++], które określały początkowy poziom aktywacji komórek.
Prawdopodobnie poziom aktywacji enzymów zależnych od Ca ++ przed napromieniowaniem determinuje przemiany metaboliczne neutrofili wywołane działaniem promieniowanie elektromagnetyczne o ekstremalnie wysokiej częstotliwości.
Hamowanie fosfolipazy może modyfikować wpływ promieniowania elektromagnetycznego na neutrofile.
Dane eksperymentalne z tych badań wskazują, że stan funkcjonalny determinuje wpływ ekspozycji na EMR EHF na komórki, wzmacniając, osłabiając lub nie zmieniając ich odpowiedzi na czynnik aktywujący.
Najprawdopodobniej oddziaływanie EMR z komórką zachodzi na poziomie aktywowanych układów enzymatycznych. Procesy pobudzania i aktywacji neutrofili mogą mieć wspólne ścieżki.
Autorzy uważają, że kluczowymi elementami w zapoczątkowaniu i aktywacji neutrofili są system sygnalizacji Ca ++, działający poprzez kinazy serynowo / treoninowe (enzymy białkowe), oraz system sygnalizacji kinazy tyrozynowej.
Jest możliwe, że zmiany metaboliczne wywołane przez promieniowanie elektromagnetyczne o ekstremalnie wysokiej częstotliwości w neutrofilach pobudzonych i aktywowanych mogą być określone przez poziom fosforylacji niektórych enzymów.
Zwracamy uwagę, że użycie w tych eksperymentach mocy promieniowania IR dziesięciokrotnie niższej niż odpowiednie normy termiczne (2-3 mW / cm2) doprowadziło do znaczących skutków biologicznych.
Przypis:
W publikacji pojawiać się będą poniższe.
Najważniejsze zostały wytłuszczone.
ACTH hormon adrenokortykotropowy
AEFD gęstość strumienia energii pochłoniętej
AFO aktywne formy tlenu
AM Modulacja amplitudy
AN USSR Ukraińska Akademia Nauk SRR
AN SSSR Akademia Nauk ZSRR
ATP kwas adenozynotrifosforanowy
BAP Punkt biologicznie aktywny
BEF MMW biologiczne skutki fal milimetrowych
CL Chemiluminescencja
CMW Fale centymetrowe
DMW Fale decymetrowe
DNA Kwas dezoksyrybonukleinowy
DOPA 3,4-dioksyfenyloalanina - aminokwas, produkt pośredni w syntezie melaniny
EEG Elektroencefalogram
EFD Gęstość strumienia energii
EHF EMR promieniowanie elektromagnetyczne o ekstremalnie wysokiej częstotliwości
EKG elektrokardiogram
EMF pole elektromagnetyczne
EMW fala elektromagnetyczna
EPR - elektronowy rezonans paramagnetyczny
FM - modulacja częstotliwości
GOST - rządowy standard ogólno-unijny
HF EMR - promieniowanie elektromagnetyczne wysokiej częstotliwości
IRE RAN - Instytut Radioelektroniki, rosyjskiej Akademia Nauk
LCS - laserowa spektroskopia korekcyjna
MM, SUBMM milimetr, submilimetr (zakres)
MMW fala milimetrowa
MPH RF - Ministerstwo Zdrowia Publicznego Rosji Federacji Rosyjskiej
MRT - terapia rezonansem mikrofalowym
NMR Magnetyczny rezonans jądrowy
NPO Naukowy Związek Przemysłowy
OST Standardy ogólnounijne
PD - gęstość mocy
PFD - gęstość strumienia mocy
RAN - Rosyjska Akademia Nauk
RBM - czerwony szpik kostny
RNA - kwas rybonukleinowy
SAR - specyficzna szybkość wchłaniania
SHF - super wysoka częstotliwość
VNK - Tymczasowy Kolektyw Naukowy
17-OCS - oksykortykosteroid
|
