Ciało kobiety to jak rozwój liści na drzewach

Zygmunt Jan Prusiński


ROZTAŃCZONE MGŁY

Jest dziewczyna na łąkach,
czeka na wiersz.

Tak napisałem do Ilony Jędrzejewskiej, kiedy to ta wędrówka powstawania po kolei tych wierszy, były wyznaniem ale najpierw wyzwaniem, czy podołam. Tworzenie Poezji Miłosnej nie jest spacerkiem po parku. To nie wiersz dowolny w tematyce, tu są pewne reguły ułożenia też wyznań do kobiety w naturalny sposób. Nie może być sztuczna wylewność, nie może być także takowa nachalność... Ciało kobiety to jak rozwój liści na drzewach. Czy ktoś potrafi z drzewami rozmawiać? Ja to czynię zawsze kędy tylko bywam w zalesieniach. Więc dla mnie Kobieta jest jak to Drzewo.

Książka „Roztańczone mgły” jest zbiorem wybranym. To znaczy znajdują się tam utwory pisane do różnych kobiet, których w życiu ich nie spotkam. Tradycyjnie żadną z moich bohaterek wierszy jeszcze nie spotkałem. - I nie chcę spotykać. Bo czy Ilona czy poprzednie prezentowane w moich książkach kobiety z imienia i nazwiska, są li tylko metafizycznymi duchami.

Duch jest bezpieczniejszy od żywej kobiety...

Może takie Spotkanie odbędzie się w niebie.


Ustka. 28 Stycznia 2012 r.
Sobota 13:47




WIATREM KU MIŁOŚCI...

Chwilowo była pauza.

Pisaliśmy chmurami myśli
na odległość rozumieliśmy
że nie można zamknąć książki
bo nie jest skończona.

Przyszłaś do saloniku -
pomachałaś gałązką wiśni.
Okwiecona jak krzak magnolii
skradałaś moje ruchy...

Przez wiatr w progu drzwi
całowałem twoje włosy.
Usłyszałem drganie chwili -
dopisałem czułość w wierszu.

Ilono cicha jak struna skrzypiec
gram w tobie narodziny słowa.

22.9.2011 - Ustka
Czwartek 21:11

Wiersz z książki „Roztańczone mgły”