Nowy Jork inicjuje wprowadzenie medycznego stanu wojennego z użyciem oddziałów wojska, aby przejąć szpitale, z których niezaszczepieni pracownicy służby zdrowia są masowo zwalniani

Po wykrwawieniu starego Hegemona, Syjon sprzymierzył się z Chinami

Klimat i trop finansowy

To właśnie mega-korporacje i mega-miliarderzy — (...) są głównymi zwolennikami “oddolnego” ruchu dekarbonizacji — od Szwecji przez Niemcy po USA i dalej.

1984

Podstawowa lektura dla młodych Polaków

Awantura w Sejmie o maseczki!

Terror covidowy przeniósł się na teren Sejmu. Przeciwko temu protestuje Grzegorz Braun.

Toksykologia kontra wirusologia: Instytut Rockefellera i kryminalne oszustwo w sprawie Polio

Wybuch choroby w roku 1907, w Nowym Jorku dał dyrektorowi Instytutu Rockefellera, doktorowi Simonowi Flexnerowi, złotą okazję do wysunięcia roszczeń do odkrycia niewidzialnego “wirusa” wywołującego coś, co arbitralnie nazwano poliomyelitis.

Hiszpański rząd przyznał się do powietrznego spryskiwania całej ludności chemikaliami

Podczas strategicznie zaplanowanego „stanu wyjątkowego” covid-19, Organizacja Narodów Zjednoczonych (ONZ) upoważniła hiszpański rząd do rozpylania z nieba śmiertelnych smug chemicznych . 16 kwietnia 2020 r. hiszpański rząd po cichu przyznał, że upoważnił wojsko do rozpylania biocydów na całą populację.

Atak pistapo w Gdańsku

Atak "policji" na proteście w czasie przemowy Krzysztofa Kornatowicza - Gdańsk - 10.10.2020r.

Dr Roger Hodkinson, - Pandemia to oszustwo

Dr Roger Hodkinson - lekarz patolog (wirusolog), Cambridge University, były przewodniczący sekcji patologii stowarzyszenia lekarzy, były wykładowca na wydziale medycznym, wykładowca akademicki, egzaminator w Royal Colledge physicians w Północnej Karolinie, Prezes firmy biotechnologicznej sprzedającej testy na COVID19.
Pandemia to oszustwo.
Maseczki nieskuteczne.
Lockdown nie ma naukowego uzasadnienia.
Pozytywny wynik PCR nie potwierdza infekcji klinicznej.
Polityka udaje medycynę.

Szkodliwe skutki szczepień dały się we znaki pacjentom. Powikłania występują po pewnym czasie

Kowidowa żydokomuna szykuje sądy kiblowe

Reżim kowidowy Morawieckiego zamierza wprowadzić "komisarzy politycznych" dla ścigania wolnego słowa.

Grzegorz Braun odpowiada na Państwa pytania

Monika Jaruzelska zaprasza

więcej ->

Terror „911” w USA: fakty dziwniejsze niż fikcja

5 pa?dziernika br. amerykański Sekretarz Stanu Paul Wolfowitz, przebywając w Polsce, w czasie wykładu na Uniwersytecie Warszawskim, porównał dzisiejszych Arabów do nazistów z lat 1940, przypominając, że to terroryści-samobójcy arabscy napadli na USA 11 września 2001, uderzając porwanymi samolotami w Centrum Światowego Handlu w Nowym Yorku oraz w waszyngtoński Pentagon.

Trzeba przyznać, że Wolfowitzowi w Warszawie nie brakowało przysłowiowej „hucpy”. Gdyby te same zdania wygłosił na odległym o kilkaset kilometrów od Warszawy, Uniwersytecie w Berlinie, to zostałby po prostu wyśmiany, jako iż około 70 procent Berlińczyków wierzy, że wydarzenia „911” były wewnętrzną robotą władz USA, a zatem i samego Paula Wolfowitza. Do takiego „anty-bushowskiego” nastroju w Niemczech przyczynił się w znacznym stopniu berliński dziennik „Tagesspiegel”, który 13 stycznia 2002 opublikował wywiad z byłym niemieckim ministrem ds. techniki i nauki, Andreasem von Bßlowem (1).
W ramach swych funkcji pracował on, na początku lat 1990, przy „odtajnieniu” aktów NRD-owskiej Stasi. Na podstawie swych doświadczeń z tajnymi służbami Wschodu i Zachodu von Bßlow otwarcie powiedział w tym wywiadzie, że tak imponujące widowisko jak to, które pokazano nam w telewizji 11 września 2001, było niemożliwe do zrealizowania bez tajnego wsparcia władz mocarstwa.
Podobne podejrzenia pojawiły się i u mnie już w trakcie oglądania, rzeczonego 11 września, tego „hollywoodzkiego spektaklu” w polskiej telewizji. Napisałem na ten temat podówczas kilka tekstów, które publikowała nie istniejącą już serbska witryna 2net.co.yu/apis. Me podejrzenia, bezpośrednio po "911", dotyczyły kilku zagadkowych spraw, na temat których media zaczęły „intensywnie milczeć”:
1. Jak to było możliwe, że system obrony przeciwlotniczej USA został „wyłączony” na blisko dwie godziny?
2. "Zapadające" się wieże WTC zachowywały się dokładnie tak, jak to się obserwuje na filmach dokumentujących demolicję (wyburzanie) drapaczy chmur.
3. Pokazany nam przez TV samolot, który „zniknął” całkowicie wewnątrz drugiej wieży WTC, uderzył z taką precyzją w jej środek, że na myśl mi przyszła precyzja amerykańskich „latających bomb”, których ślady uderzeń widziałem dwa lata wcześniej, w 1999 roku w Belgradzie, na ruinach tamtejszego odpowiednika Pentagonu, czyli Ministerstwa Obrony.
4. Jak to było możliwe, że aż w czterech samolotach, po 4-5 terrorystów, za pomocą plastykowych noży do kartonu, potrafiło zmusić do uległości nie tylko prawie dziesięcioosobowe załogi (która posiadały przeszkolenie antyterrorystyczne), ale i od 40 do 60 pasażerów, wśród których byli zapewne ukryci, wyposażeni w obezwładniającą broń, agenci ochrony?
Po kilku dniach, w miarę studiowania doniesień prasowych, pojawiły się u mnie kolejne pytania:
5. Dlaczego tylko z jednego samolotu zadzwoniły dwa lub trzy telefony komórkowe, skoro na pokładach czterech samolotów takich „komórek” było co najmniej sto? I czy w ogóle jest możliwe dodzwonić się „do ziemi” z wysokości 12 tysięcy metrów, znajdując się w środku aluminiowej „puszki Faraday’a” z małymi iluminatorami, przez które fale radiowe słabej mocy musiały wędrować „w niebo”, ale nie w kierunku ziemi?
6. Czy samo paliwo lotnicze, które jest płynną parafiną, ciężką frakcją destylacji ropy naftowej, mogło dokonać spontanicznie tak spektakularnego wybuchu jak ten, który pokazała TV i który to wybuch mnie przypomniał swym kształtem wybuch „bomby benzynowej”? I czy stalowe, pokryte kilkucentymetrowym ognioodpornym „ubraniem” kolumny podtrzymujące konstrukcję wież WTC mogły się stopić pod wpływem żaru wydzielanego przez tę, spalającą się w stosunkowo niskiej temperaturze, parafinę lotniczą?
7. Z gazety „France Soir”, którą kupiłem 14 września 2001 w Zakopanem dowiedziałem się, że ostatni z czterech „porwanych” samolotów spadł zaledwie kilkanaście mil od wielkiej centrali atomowej Three Mile Island w Pensylwanii. Na podstawie tej wiadomości (ponoć podanej także przez Polskie Radio) zacząłem przypuszczać, że „Wielkim Finałem” 911 miało być uderzenie w to „serce energetyczne” USA. Wynikło by stąd nagle wyłączenie prądu, być może na całym Kontynencie Północno-Amerykańskim, w momencie gdy wszyscy siedzieli podnieceni przy telewizorach. Toż to przecież (jak się pó?niej zastanawiałem) dałoby prawo moralne by użyć bomb atomowych przeciw tak bezwzględnym agresorom, którzy zaatakowali instalacje nuklearne USA.

Od 11 września 2001 minęło ponad trzy lata i wobec, czy to prawdziwych, czy tylko domniemanych, sprawców tego zamachu nie wyciągnięto żadnych praktycznych konsekwencji karnych. Na odwrót, dopiero od tego momentu plaga terroryzmu zaczęła przybierać wymiar naprawdę globalny. A to oznacza, że za rozprzestrzenianiem się tej „post-modenistycznej” plagi stoi jakaś, wyra?nie zorganizowana na wzór „nieuchwytnej” al-Kaidy, światowa organizacja, która ma interes w rozniecaniu na świecie kolejnych ognisk napięcia, jak chociażby to w osetyńskim Biesłanie na początku września br. (O który to, bestialski akt terroru, Andreas von Bßlow znowu publicznie oskarżył CIA.)
W Polsce, po usunięciu, ponad trzy lata temu, ze stanowiska redaktora naczelnego „Trybuny” Janusza Rolickiego (na żądanie, jak się dowiedziałem, ambasady USA), „niewidzialna” kontrola prasy jest praktycznie totalna. Tłumaczenie wywiadu von Bßlowa udało mi się opublikować w 2002 roku tylko w programowo anty-semickim (i częstokroć rzeczywiście głupawym) tygodniku „Tylko Polska”; poza tym tylko w tygodniku „Angora” pojawiły się zdjęcia, sugerujące, że samolot rozmiarów Boeinga nie mógł się zmieścić w dziurze, jaka powstała w solidnie zbudowanym budynku Pentagonu, w który uderzyło „coś”, co na zewnątrz nie pozostawiło po sobie śladów. A poza tymi wyjątkami doskonała medialna cisza, pozwalająca Sekretarzowi stanu Wolfowitzowi publicznie w naszym kraju utrzymywać, że to Arabowie napadli na Stany Zjednoczone i że Polska, jako członek „Koalicji Chcących” (Coalition of Willing), walczy dzisiaj w Iraku, ramię w ramię z armią USA, z islamską nawałą.
Na świecie, „na zewnątrz” na temat wydarzeń 11 września 01 panuje oficjalna cisza, a specjalna komisja amerykańskiego senatu dokłada starań, aby odwrócić uwagę publiczności od istotnego pytania, kto do tego morderstwa blisko trzech tysięcy ludzi dopuścił (względnie je wręcz zorganizował). Tymczasem „od spodu”, dzięki staraniom dziesiątek prywatnych osób, udało się zrekonstruować dość dokładnie, kto i jak przeprowadził akcję, która w służbach obrony przeciw-lotniczej USA (NORAD) nosiła kryptonim
„Tripod II”. Pozwolę sobie przytoczyć te „ponad ziemskie” dane, rozpowszechniane głównie za pomocą korzystającego z komunikacji satelitarnej Internetu. Te „fakty dziwniejsze niż fikcja” (2) dnia 11.09.2001 w USA, omówię w porządku odwrotnym od 7 punktów naszkicowanych powyżej.
Ad pkt. 7. Jeśli chodzi o pasażerski Boeing UA 93, który „spadł” w Pensylwanii, to rozbił się on nie w wyniku walk z terrorystami na pokładzie (jak sugerowała to amerykańska prasa, opierając się na kilku telefonach z tego samolotu), ale wskutek jego zestrzelenia, co najmniej dwoma rakietami, przez pilota myśliwca F-16, który pó?niej za to został odznaczony, jak to podkreśla emerytowany pułkownik lotnictwa USA Donn de Grand Pre (3). Szczątki tego samolotu były rozrzucone na ziemi na pasie o
długości dwudziestu kilometrów.
Dlaczego UA 93 został zestrzelony, uniemożliwiając „Wielki Finał 911”? Tego się dowiedziałem czytając artykuł w tygodniku „Wprost”. Po prostu, organizatorzy nie przewidzieli, że UA 93 utknie w korku samolotów czekających na swą kolejkę startu i to utknie w tej „kolejce” aż na 40 minut. Tak, że gdy nareszcie UA 93 nadlatywał nad swój „cel”, cały świat już od dwóch godzin podniecał się tym, co się dzieje w USA i komendant lokalnego okręgu NORAD w Pensylwanii, ponoć na swą własną odpowiedzialność, nakazał go zestrzelić.
Ad pkt. 6. Kwestia tego super spektakularnego, wybuchu na drugiej wieży WTC, w moment po „wbiciu się” w nią Boeinga nr 77. Wszystko wskazuje na to, że ten samolot był „doładowany” odpowiednimi materiałami wybuchowymi. Według filtrowanych optycznie zdjęć, opublikowanych przez hiszpański dziennik „La Vanguardia” jeszcze w 2002 roku, z jego prawego, patrząc od tyłu, boku (niewidocznego, z drugiego pokazywanego nam, bliższego ujęcia telewizyjnego „od spodu”), były przytroczone dwa cylindryczne obiekty, być może były to wyrzutnie dużych rakiet, jako że na spowolnionych zdjęciach, bezpośrednio przed uderzeniem w ścianę budynku, widać jakieś punkty świetne startujące z tych „cylindrów” w kierunku budynku. Ale może to być fotomontaż, zrobiony post-factum.
Interesująca jest też sprawa, dlaczego cały, solidny Boeing wbił się w budynek „jak w masło”. Być może na tych piętrach, w które precyzyjnie wcelował, były jakieś wysokosklepione sale konferencyjne, lub coś w tym rodzaju? Istnieje też hipoteza, że to był po prostu „hollywoodzki” fotomontaż, zrobiony na zamówienie Pentagonu i rozprowadzony w telewizji przez odpowiednie agencje.
Ad pkt. 5. Jeśli chodzi o te, nagłośnione przez media, telefony z pokładu UA 93, to były one prawdopodobnie wykonane z ziemi, by odwrócić uwagę publiczną od tego, co zrobiono z tym samolotem, który spadł „sam”. Jak sprawdził to osobiście dr Kee Dewdney (patrz ref. 8), emerytowany profesor z Uniwersytetu w Western Ontario, powyżej wysokości 8000 stóp (około 2400 m) wszystkie typy telefonów komórkowych na pokładzie samolotów pasażerskich tracą możliwość rozmowy z ziemią, dopiero w ostatnim roku
zaczęto w tych samolotach montować specjalną antenę, która przez teflonowy dziób samolotu przekazuje dalej sygnały z „komórek” posiadanych przez pasażerów. Sprawę „telefonów” z pokładu porwanego UA 93 dość szybko wyciszono, bo zbyt wiele osób mogłoby zacząć sprawdzać, czy z wysokości 10-12 tysięcy metrów da się z ziemią przez telefon komórkowy rozmawiać.
Ad pkt. 4 i 3. W jaki sposób udało się porwać jednocześnie aż cztery samoloty, w dodatku robiąc to tak, że piloci nie mieli czasu włączyć, umiejscowiony nad d?wignią sterów, łatwo dostępny sygnalizator 7700, informujący Ziemię o porwaniu? Polski specjalista od ochrony lotów, pytany w TVP1 o to w kilka godzin po zamachach na WTC, twierdził, że mu się to nie mieści w głowie, jako iż techniki zabezpieczeń antyterrorystycznych są bardzo dobrze opracowane. Wszystko wskazuje na to, że te cztery samoloty przechwycono i skierowano na z góry wyznaczone cele właśnie za pomocą… techniki zabezpieczeń antyterrorystycznych.
Mówił o tym w radiowym, dostępnym w całym USA wywiadzie z reporterem Alex Jones, wzmiankowany wcześniej pułkownik Donn de Grand Pre (4). W kilka miesięcy po 911 udało mu się zorganizować konferencję na ten temat około dwustu zawodowych amerykańskich pilotów, zarówno cywilnych jak i wojskowych. Z ich ustaleń wynikło, że samoloty zostały przechwycone „z ziemi” (lub z nadzorującego całą tą operację, naładowanego elektroniką samolotu AWACS), dzięki specjalnemu „chipowi”, umieszczonemu w komputerze
każdego pasażerskiego Boeinga. To elektroniczne „zabezpieczenie”, noszące nazwę „Cyclope” jest stosowane już od połowy lat 1970 i zezwala ono na odebranie przez „ziemię” kontroli nad samolotem z rąk sterroryzowanego (lub nagle zasłabłego) pilota.
Grand Pre sugerował, że te samoloty, które dokonywały ataków, to nie były te same, które wystartowały z pasażerskich lotnisk, te z lud?mi skierowano gdzieś w morze, a na ich miejsce podstawiono bezzałogowe, doładowane materiałami wybuchowymi transportowe Boeingi typu „Global Hawk” od dziesięcioleci używane przez US Army. Według tego emerytowanego pilota, Amerykanie już 60 lat temu robili doświadczenia z bezpilotowymi, załadowanymi materiałami wybuchowymi bombowcami, precyzyjnie naprowadzanymi na pozycje armii japońskiej.
Jeśli chodzi o pkt. 2, czyli o metodę wyburzenia dwóch 400 metrowej wysokości, najwyższych na Manhattanie drapaczy chmur, to dzięki pracy amatora (z inżynierskim wykształceniem) Erica Hufschmida z Toronto (5) otrzymaliśmy NIEZBITE DOWODY, że rzeczone konstrukcje zawaliły się wskutek bardzo szczegółowo zaplanowanego ich wysadzenia. Po prostu, dzięki pomiarowi czasu całkowitego zawalenia się tych budynków okazało się (co potwierdziły zarówno dane filmowe jak i precyzyjne dane sejsmograficzne), iż te ponad 400 metrowej wysokości wieże waliły się w odpowiednio 8 lub 10 sekund, a więc praktycznie z prędkością… kamienia wolno spadającego z ich dachów. (Co każdy może łatwo policzyć, według szkolnego wzoru s = gt2/2, g = 10 m/s2) Nie mogły zatem one „rozsypać się jak domek z kart” pod wpływem ciężaru zapadającej się konstrukcji górnej części tych budynków, której stalowy szkielet uległ pod wpływem pożaru osłabieniu, jak to nas oficjalnie informowały światowe media. W tym wypadku kolejne, niższe piętra stawiałyby opór piętrom naciskającym od góry i ich zawalenie musiałoby trwać wielokroć dłużej niż swobodne spadanie.
Według Hufschmita, po silnym (wstrząsy sejsmiczne odpowiednio 2,3 i 2,1 w skali Richtera) „podcięciu” w podziemiach konstrukcji tych budynków, kolejne piętra były wysadzane z milisekundową dokładnością, tak że po kilkunastu sekundach z najwyższych na Manhattanie budowli pozostawała kupa gruzu, z resztkami stalowego szkieletu, oraz gigantyczna chmura pyłu. Chyba każdy widział jak pionowo zapadała się wieża telewizyjna umieszczona na szczycie północnej wieży WTC i jej „swobodne zapadanie” jest najlepszym potwierdzeniem tezy Hufschmita. (Ja bym do tego dodał, że ponieważ w USA trwałość drapaczy chmur liczy się obecnie na około lat 30, więc zapewne już przy ich budowie instaluje się specjalne schowki na ładunki do ich przyszłego wyburzenia. Tak jak w Polsce, w filarach mostów budowanych kilkadziesiąt lat wstecz, do dziś widać schowki na miny ułatwiające wysadzenie tych mostów w wypadku wojny.)
Działający po amatorsku Hufschmit rozwiązał też zagadkę „zawalenia się”, w prawie osiem godzin po wyburzeniu WTC 1 i 2, 47 piętrowego budynku WTC 7, który już oficjalnie, na żądanie właściciela kompleksu WTC, Larry’ego Silversteina, został zrównany z ziemią za pomocą ładunków wybuchowych, jako że groził spontanicznym zawaleniem pod wpływem pożaru, jaki w nim się ujawnił. (Silverstein, w ramach ubezpieczeń, uzyskał 3,5 miliarda dolarów za poniesione 11 września straty.) Otóż WTC 7 to budynek
„techniczny”, wyposażony w potężne agregatory i transformatory elektryczne, wraz z zapasem mazutu niezbędnego do funkcjonowania tej awaryjnej, dla całego kompleksu WTC, elektrowni. Na jego 23 piętrze znajdowało się, wzmocnione pancernymi szybami i betonowymi ścianami, „Emergency Command Center”, w którym zapewne było stanowisko dowodzenia elektronicznym wyburzeniem wież WTC, oraz stanowisko sterowania silnie promieniującymi „bojami radiowymi” (homing signals), które ściągnęły samoloty w
dokładnie wyznaczone dla ich punkty uderzeń w wieżowce. Jak wyburzenie się pomyślnie skończyło i opadła chmura pyłu ( co było konieczne, aby pracownicy „Emergency Command” mogli bezpiecznie wyjść z budynku), to fachowo zlikwidowano ślady ich centrum dowodzenia.

Tak ma rzekomo wyglądać dziura po samolocie, którego szczątków nie ma najmniejszego śladu.

Najciekawszy jest jednak pkt. nr 1 wydarzeń „911”, czyli historia „unieruchomienia” systemu obrony p-lotniczej USA i to tak skutecznie, że aż trzy z czterech samolotów mogły dokonać swego dzieła zniszczenia. Tutaj, jak w punkcie 4, do realizacji tego zadania wykorzystano… możliwości stworzone przez oficjalne ćwiczenia obrony przeciw lotniczej, by w ich trakcie podstawić, zamiast pozorowanych samolotów z „terrorystami”, wcześniej przygotowane bezzałogowe samoloty, które dokonały prawdziwych ataków na USA! Ta sprawa została szerzej ujawniona dopiero 31 sierpnia br. przez, jak się sam określił, „policjanta i detektywa” Michale Rupperta, autora publikowanej aktualnie książki „Rubicon Crossed” (6).
Według Rupperta, system NORAD został zablokowany 11 września 2001 przez kilka jednoczesnych „gier wojennych”, w trakcie których myśliwce, normalnie przygotowane do przechwycenia obcych – względnie tylko podejrzanych – samolotów, zostały wyekspediowane poza teren zdarzeń 911. Według niego, decyzją prezydenta Busha jr. dowódcą wszystkich „gier wojennych” prowadzonych przez NORAD, w maju 2001 został wice-prezydent Dick Cheney i to on jest osobiście odpowiedzialny, że pod przykrywką ćwiczeń pod kryptonimem „Tripod II”, rozpoczętych 10 września w okolicach nowego Yorku, umiejętnie podmieniono samoloty, jednocześnie wprowadzając fałszywe sygnały na ekrany radarów, tak że ataki „terrorystów” stały się rzeczywistością a nie tylko pozoracją.
Jeszcze dalej w swych konkluzjach poszedł były czołowy doradca kandydata na prezydenta Boba Dole, prawnik Stanley Hilton, który niedawno, w imieniu rodzin czterystu zabitych pod gruzami WTC, wystąpił formalnie o odszkodowanie 7 milionów dolarów od Rządu USA, oskarżając otwarcie prezydenta Georgie Busha, ze to on podpisał zgodę na przeprowadzenie prowokacji „911”. Z Hiltonem przeprowadził niedawno wywiad radiowy wzmiankowany już Alex Jones (7) i dzięki temu dowiedzieliśmy się, że przeciw temu prawnikowi prowadzi się akcję pogróżek, raz zdemolowano mu biuro z komputerami zawierającymi istotne informacje itp. Według informacji Hiltona, w ostatnich miesiącach przed wrześniem 2001 było co najmniej pięć ćwiczeń próbnych pokazanej nam w telewizji akcji „911”, prezydent Bush nawet widział wcześniej na ekranie komputera symulację zamachu na WTC, tak że wieść o tym zamachu nie zrobiła na nim wrażenia (co dobrze widać na dokumentalnym filmie „Fahrenheit 911”).
Według Hiltona, cała historia „porwania” samolotów to była typowa wojskowa „zasłona dymna”. Według niego „Al Kaida to twór administracji Georgie Busha”, a „samobójcy” to byli agenci FBI śledzący diasporę arabską w USA. Wojskowa pozoracja mogła być jeszcze głębsza. Ja sam podejrzewam, że być może wszystkie 265 osób na pokładach czterech „porwanych” samolotów – a nie tylko tych 19 arabskich „terrorystów” – to byli agenci FBI oraz CIA, którzy bezpiecznie wylądowali gdzieś na tajnym lotnisku i
obecnie dostatnio żyją z „emerytur’ po swym wyczynie. Także i w WTC mogło być dużo mniej ofiar, niż te oficjalne 2500, jako że znaleziono tylko około tysiąca zwłok. Jak wykrył Hufschmit (4), większość lokali powyżej 90 piętra południowej wieży, w którą uderzył pierwszy samolot, była nie wynajęta, a drugi samolot, który uderzył na wysokości 77 piętra wieży północnej, zrobił to w ponad 20 minut pó?niej i ten budynek był już wtedy ewakuowany. Co ciekawsze, w słowackiej „Zmenie” wyczytałem, że pracę w WTC rozpoczynano dopiero o 9.30 rano, czyli pierwszego zamachu dokonano ponad 45 minut przed przyjściem mas pracowników! Podobnie było w Pentagonie, gdzie żaden wojskowy nie ucierpiał, jako że „samolot” – a była to najprawdopodobniej rakieta typu „Cruise” (8) – wycelował(a) w skrzydło, gdzie właśnie dokonywano prac konserwatorskich.
Stanley Hilton powiedział w radio (o ogólnoamerykańskim zasięgu) „Mamy kryminalistę w Białym domu, kryminalistę udającego, że jest patriotą i owijającego się amerykańska flagą”. Wypowiedział się on też na temat Paula Wolfowitza, który niedawno zapewniał Polaków, że Arabowie to naziści. Wolfowitz okazał się być kolegą Hiltona ze studiów kilkadziesiąt lat temu, kiedy to Hilton, w ramach pracy magisterskiej, opracował scenariusz przechwycenia totalnej władzy w USA przez zamach podobny do wydarzeń
911. I ten „studencki” scenariusz jego kolega ze studiów wprowadził niedawno w życie. Według Hiltona prawdziwym, światowym kryminalistą jest prezydent Bush i jego klika Wolfowitzów, Cheneyów i Rumsfeldów. Ci „Kryminaliści u władzy maja swe plany kolejnych ataków. I tylko działalność ludzi takich jak my, wskazujących co naprawdę się dzieje, powstrzymuje tę klikę od dalszych zbrodni. Ponieważ ci kryminaliści są cwani, więc wiedzą, że pojawi się reakcja na ich poczynania. I z tego powodu, tak jak
ich poprzednicy i krewni, naziści oraz staliniści, dążą oni do politycznych represji (w rodzaju niedawnego „Aktu patriotycznego” odbierającego, w znacznej mierze, Amerykanom prawa polityczne)”.
To tyle streszczenia podstawowych informacji na temat ostatnich poczynań światowej kliki gangsterów (częstokroć, jak Paul Wolfowitz, byłych trockistów), która to „międzynarodówka” opanowała nie tylko Biały Dom, ale i wszystkie kraje „Koalicji chcących” (Coalition of Willing). Ta najzupełniej oficjalna nazwa „Nowego Globalnego Przymierza” agresorów w Iraku staje się zdumiewająco przejrzysta, jeśli uwzględnimy fakt, że w slangu anglosaskim „willy” oznacza… penisa.

Referencje:
1. www.prisonplanet.com/021104vonbuelow.html; w języku polskim na stronie www.zaprasza.net/mglogo, rubryka GWOT
2. Zarówno tytuł obecnego artykułu „fakty dziwniejsze niż fikcja”, jak i 7 punktów „niewiadomych”, są wzorowane na programie japońskiej telewizji ASHAI, wyemitowanym 11.09.2004 i ponoć oglądanym przez 17.6 procent widzów tego kraju; patrz www.tv-ashai.co.jp/konhazu
3. www.geocities.com/united_airlines_flight93/
4. www.coasttocoastam.com/guests/750.html
5. www.erichufschmid.net
6. www.fromthewilderness.com/PDF/Commonwealth.pdf
7. www.prisonplanet.tv/audio/091204hilton.htm
8. Opinia profesora matematyki Kee Dewdney, według obliczeń którego “Boeing” tylko przeleciał nisko nad Pentagonem, a w tym samym momencie trafiła weń bardzo nisko lecąca rakieta, lub mały bezzałogowy samolot typu „Predator”; patrz www.csd.uwo.ca/faculty/akd/akd.html

www.marek.glogoczowski.zaprasza.net

13 październik 2004

Marek Głogoczowski

Dodaj komentarz

Mędrzec ze styropianu
luty 6, 2008
Marek Olżyński

Nie kijem go to pałką. Nie udało się umorzyć z powodu braku cech przestępstwa to doprowadzono do przedawnienia
grudzień 23, 2004
Adam Sandauer

Chutzpah Czyli Bezczelność Ekstremistów żydowskich
marzec 5, 2005
Iwo Cyprian Pogonowski

Szanowny Panie Prezydencie.
grudzień 17, 2005
Krzysztof Cierpisz

Rada Europy "umywa ręce" w sprawie Czeczenii
styczeń 31, 2003
PAP

Narodowa poprawność
lipiec 21, 2008
Artur Łoboda

Czy Polak musi stać się "europejczykiem" ?
sierpień 20, 2003
Ojczyzna.pl

Komu do śmiechu?
styczeń 18, 2006
tadeusz

Imperium na kredyt
luty 11, 2006
Iwo Cyprian Pogonowski

Ta sama sekta
luty 28, 2007
PAP

Idea Przystanku Woodstock?
sierpień 9, 2008
jobstalker

Zniszczenie Świata
listopad 12, 2004

Polityka sięgnęła bruku
styczeń 6, 2003
http://newsweek.redakcja.pl/

Kolejny podpis Kwaśniewskiego
lipiec 22, 2004

Białoruś chce poprawy stosunków z Polską
grudzień 10, 2002
Piotr Mączyński

Politycy na front
styczeń 31, 2003
zaprasza.net

Dlaczego.............?
listopad 9, 2008
tłumacz

Analfabetyzm prawny w sądach
marzec 26, 2006
Zygmunt Jan Prusiński

Typowy udział Żydów w sprawowaniu władzy w USA
kwiecień 30, 2007
Iwo Cyprian Pogonowski

Kolejny niemiecki koncern zbankrutował
lipiec 8, 2002
PAP

więcej ->

Kontakt

Terror „911” w USA: fakty dziwniejsze niż fikcja

Fundacja Promocji Kultury Copyright © 2002 - 2024 Polskie Niezależne Media

Fundacja Promocji Kultury
Copyright © 2002 - 2024 Polskie Niezależne Media