|
Kiedy obudzą się Polacy ?
|
|
 Niemcy budzą się z letargu
Rzeczywistość globalnej gospodarki zmusiła kanclerza Schroedera do redukcji podatków. Czy jednak to wystarczy, by Niemcy odzyskały status lokomotywy Europy?
1 lipca, tuż po weekendzie spędzonym na poszukiwaniu drogi wyjścia z marazmu gospodarczego w zamku (odległym 60 km od Berlina) kanclerz Niemiec Gerhard Schroeder ogłosił swoje radykalne propozycje redukcji podatków.
Górna stawka podatku dochodowego od osób fizycznych zostanie zredukowana z 48,5 do 42%, najniższa zaś z 19,9 na 15%. Największy wpływ na zmniejszenie obciążeń podatkowych gospodarki (15 mld EUR mniej dochodów budżetowych w 2004 roku) będzie miało obniżenie najniższej stawki - najwięcej Niemców płaciło bowiem podatek 19,9%. Podjęto również decyzję o przebudowie zbyt restrykcyjnego prawa pracy, jak i obcięciu części bezpłatnych świadczeń zdrowotnych.
Brak odwagi czy Realpolitik?
Od czasu reelekcji we wrześniu 2002 roku Schroeder nie miał lekkiego życia, niestety z własnej winy. Kilka dni po wyborach zrezygnował z głównego postulatu kampanii wyborczej: niepodnoszenia podatków. "SPD zdradziła swych wyborców" - grzmiał Thomas Goppel, sekretarz generalny bawarskiej CSU.
Potem było tylko gorzej. Na niemieckich playlistach triumfy święcił przebój, w którym w postać kanclerza wcielał się 30-letni wokalista o pseudonimie Brandt, niemiłosiernie szydząc z podatkowego głodu Schroedera. Dodatkowych wrogów kanclerzowi przysporzyła krucjata przeciwko "rajom podatkowym" w Europie, wymierzona głównie w Luksemburg, w którym miliony Niemców trzyma swoje oszczędności.
Schroeder próbował używać idei "coraz bliższej Europy" do łatania dziury w budżecie. Pod koniec lutego domagał się w wywiadzie dla Times'a "europeizacji wszystkiego, co jest związane z polityką ekonomiczną i podatkową". Solą w oku były dla niego takie kraje, jak Irlandia z niskim opodatkowaniem przedsiębiorstw (10-20% podatek od osób prawnych), które przyciągały inwestycje i szybko się rozwijały. W połowie kwietnia domagał się, by "dotychczas pośrednie finansowanie UE odbywało się częściowo bezpośrednio", co w praktyce oznacza nadanie instytucjom UE prawa poboru podatków. Prawdopodobnie niemiecki kanclerz uważał, że efektywne ekonomicznie kraje europejskie pozbawiają Niemcy możliwości szybkiego rozwoju: nie tylko obce firmy nie inwestowały, ale niemieckie przenosiły swoją produkcję do tanich krajów. Jeśli brakuje ci szybkości by doścignąć lidera, trzeba sprawić by ten wyhamował.
Rzeczywistość się mści
Bezpośrednie finansowanie UE nie spotkało się z ciepłym przyjęciem w anglosaskiej i nordyckiej części Europy, co uniemożliwiło Schroederowi naprawianie sytuacji w kraju przez psucie jej zagranicą. W tym czasie sytuacja w Niemczech szybko się pogarszała. Pojawiły się oznaki deflacji, bezrobocie wzrosło do ok. 11%, gospodarka była na krawędzi recesji. Trudnych decyzji nie można było dłużej odwlekać.
Kroki, które Shroeder ogłosił, mogą jednak okazać się niewystarczające. Niemcy są krajem, który ponad wszystko ceni pokój społeczny, a to oznacza, że reformy prawdopodobnie zostaną rozwodnione. Nawet szanowani komentatorzy twierdzą, że bezpieczeństwo socjalne jest tak cenną wartością, że należy je zachować nawet za cenę o kilka procent niższego wzrostu gospodarczego.
Czy więc Niemcy osuną się w gospodarczy niebyt? Do pewnego stopnia już to się stało. Komentatorzy ekonomiczni traktują ten kraj już teraz jako drugą Japonię, czyli kraj deflacyjny, z kurczącą się gospodarką, a przewidywania analityków funkcjonują jak samospełniająca się przepowiednia.
By wyjść z kłopotów potrzebne jest: - rozmontowanie państwa socjalnego - by przedsiębiorczość znów się stała atutem Niemiec
- intensywna imigracja - by z dodatkowej pracy, a nie dodatkowych podatków utrzymywać coraz większe zastępy emerytów.
Decyzje Schroedera oczywiście idą w dobrym kierunku, lecz tej niemieckiej stajni Augiasza nie oczyści kilkuprocentowa obniżka podatków czy też zniesienie kilku benefitów socjalnych. Potrzebna jest odwaga, by powiedzieć społeczeństwu: albo liberalizm albo chwiejące się Deutschland AG rozsypie się prędzej niż pó?niej.
|
|
25 lipiec 2003
|
|
Adrian Burchard
|
|
|
|
Uczciwość nie popłaca
czerwiec 12, 2005
Mirosław Naleziński, Gdynia
|
1/3 zdrowego rozsądku?
grudzień 11, 2002
(J.ŚW) http://www.dziennik.krakow.pl
|
Bóg się rodzi, moc truchleje
w Palestynie giną ludzie
grudzień 26, 2002
PAP
|
Kuty na cztery nogi
styczeń 9, 2003
Tomasz Piwowarski
|
My, Pierwsza Brygada
luty 16, 2005
Andrzej Hałaciński, Tadeusz Biernacki.
|
Brońmy integralności terytorialnej mordowanej Serbii !!!
luty 19, 2008
w.w.
|
TRZECIA DROGA:
nazistowska agentura czy neofici lewicy?
grudzień 13, 2002
http://republika.pl/adnikiel/socjobiologia.html
|
Likwidują resztki krytyki medialnej.
kwiecień 22, 2004
Aljazeera
|
Artyści wybierają Unię Europejską
grudzień 12, 2005
|
A niech to piorun strzeli!
kwiecień 13, 2005
Mirosław Naleziński, Gdynia
|
"Na początku było słowo"
luty 26, 2004
Ojczyzna.pl
|
Ukarali go za darmowy chleb
wrzesień 8, 2006
PAP
|
Komitet Honorowy PO
styczeń 9, 2008
komentator
|
ODEZWA
DO WYPADAJˇCYCH ZĘBÓW
1. Solidarność wyszła z dziury i poszła w chmury....
2. Bo sami nadajemy sobie numery.
wrzesień 3, 2005
Wiesław Sokołowski
|
Władysław Bartoszewski Jeszcze jeden „autorytet”
lipiec 12, 2006
Michał Miłosz
|
Gwiazdy Baletu Teatru Bolszoj w Polsce
styczeń 8, 2004
Makroconcert Sp. z o.o.
|
Wołanie z Jeruzalem!
listopad 11, 2004
|
Manifestacja w Warszawie - przeciw wojnie w Iraku
czerwiec 30, 2004
|
Według Kołodki, złoty jest przewartościowany
lipiec 26, 2002
PAP
|
"Największa afera III RP"
czerwiec 6, 2006
PAP
|
więcej -> |
|
